Bevlogenheid en personeelsgesprek

Al eerder schreef ik over bevlogenheid, het volledig gepassioneerd en betrokken opgaan in je werk. Natuurlijk is dat goed, zou je zeggen. Voor de werknemer, die lekker bezig is en met alle energie aan het werk is. En voor de werkgever, die de volle revenu daarvan krijgt, namelijk een werknemer die zich volledig inzet.

Via het NIP, de beroepsvereniging voor Psychologen, las ik een blog van Ana Bloemraad (www.bloemraadpsychologen.nl) over dit onderwerp. Zij stelt hierin dat bevlogenheid niet werkt als het gezien wordt als een verdienmodel. De basis moet op orde zijn binnen de organisatie om bevlogenheid vast te houden en te stimuleren. Dat kan niet alleen vanuit de werknemer blijven komen. De werkgever moet zijn basis op orde hebben en ervoor zorgen dat de werknemer die bevlogenheid kan behouden.

Ik kan niet anders dan hiermee instemmen. Als de basis binnen een organisatie niet goed is, kan bevlogenheid omslaan naar uitputting, juist één van de kenmerken van burn-out. Hoe gaat jouw organisatie hier mee om? Is er aandacht voor de medewerkers in het kader van psychosociale arbeidsbelasting? Eenvoudiger gezegd, is er aandacht voor bijvoorbeeld werkdruk (iets wat binnen de organisatie ligt) of is er ruimte voor jou als je bijvoorbeeld mantelzorger bent (iets wat buiten de organisatie ligt)? In de komende periode vinden er in veel bedrijven personeelsgesprekken plaats (ook wel functioneringsgesprekken of voortgangsgesprekken genoemd). Maak deze basis nog eens bespreekbaar. Oprechte aandacht voor de werknemer (voor jou) levert een organisatie zoveel op. Dan komt bevlogenheid tot zijn recht!

Wil je hierover doorpraten? Neem gerust contact op via mail of telefoon.